Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010 στο Π.Μ.Σ. του Τομέα Διεθνών Σπουδών διδάσκονται τα ακόλουθα μαθήματα:

ΜΑΘΗΜΑ : ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

Διδάσκοντες : Καθηγητής Γ. Ε. Καλαβρός, Λέκτορας Δημήτριος Σταματιάδης, Λέκτορας Αντώνιος Τσαβδαρίδης

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

Κανονισμός «Ρώμη Ι» – Το ευρωπαϊκό ιδ.δ.δ. των συμβατικών ενοχών

ΕΝΟΤΗΤΑ Α
1) Ιστορική πορεία προς τη δημιουργία του Κανονισμού «Ρώμη Ι»
2) Η αυτονομία της ιδιωτικής βούλησης
α. Απόλυτη ελευθερία
β. Τρόποι επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου
γ. Διαμελισμός της σύμβασης
δ. Μετασυμβατικός καθορισμός του εφαρμοστέου δικαίου
ε. Η lex mercatoria
3) To ελλείψει επιλογής εφαρμοστέο δίκαιο

ΕΝΟΤΗΤΑ Β
1) Περιορισμοί της αυτονομίας
2) Έκταση και όρια του εφαρμοστέου δικαίου

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ
1) Γενικές παρατηρήσεις – Συμπεράσματα

Τα μαθήματα γίνονται υπό μορφή σεμιναρίων, στο πλαίσιο των οποίων διανέμονται στους μεταπτυχιακούς φοιτητές ειδικά θέματα προς επεξεργασία και παρουσίαση.

 

ΜΑΘΗΜΑ : ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.

Διδάσκοντες: Καθηγητής Γρηγόριος-Ευάγγελος Καλαβρός, Επίκουρος Καθηγητής Μιχαήλ Χρυσομάλλης

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟ ΕΤΟΣ 2009-2010

Ι. ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Με σημείο εκκίνησης τα επίκαιρα ζητήματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (όπως είναι η Συνθήκη της Λισαβόνας) και μέσα από το διάλογο του παλαιού με το νέο, σκοποί του μαθήματος είναι :
• η εμβάθυνση σε ειδικότερα ζητήματα δογματικού και πρακτικού ενδιαφέροντος από το ευρύτερο πεδίο του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου,
• η κριτική προσέγγιση των νομοθετικών και νομολογιακών εξελίξεων στον ευρωπαϊκό χώρο, καθώς και η αντιμετώπισή τους από θεωρητικό και αναλυτικό πρίσμα,
• η ανάπτυξη της ερευνητικής ικανότητας των φοιτητών.

II. ΔΙΔΑΚΤΕΑ ΘΕΜΑΤΙΚΗ: Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ή Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΑΒΟΝΑΣ
Στις 13 Δεκεμβρίου 2007 οι ηγέτες των Κρατών-μελών της ΕΕ υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Αντικείμενο της τροποποιητικής αυτής Συνθήκης, που αποτελεί ένα μεγάλου μεγέθους εγχείρημα αλλαγών των ευρωπαϊκών θεσμών, είναι ο εκσυγχρονισμός και η βελτίωση των δύο βασικών Συνθηκών ώστε η Ένωση να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες μιας οντότητας 27 Κρατών-μελών σ’ ένα παγκοσμιοποιημένο και ραγδαία μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Η Συνθήκη της Λισαβόνας πραγματώνει ένα πολύ σημαντικό βήμα προόδου: συγχωνεύει την ΕΕ και την ΕΚ σε μία και μόνη οντότητα, την ΕΕ, που διαθέτει νομική προσωπικότητα. Στο μάθημα θα γίνει μια προσέγγιση των ειδικών θεσμικών αλλαγών της νέας Συνθήκης και θα εξετασθεί το ερώτημα κατά πόσο η Συνθήκη της Λισαβόνας συμβάλλει στη βελτίωση της δημοκρατικής νομιμότητας και της αποτελεσματικότητας της Ένωσης. Μέσα από μια σειρά διαλέξεων και σεμιναρίων το μάθημα θα επικεντρωθεί :
• στα βασικά χαρακτηριστικά και τις καινοτομίες της νέας τροποποιητικής συνθήκης,
• στη νέα δομή της Ένωσης,
• στη σχέση που δημιουργεί η νέα Συνθήκη μεταξύ των υπερεθνικών και διακυβερνητικών στοιχείων της ενοποιητικής διαδικασίας,
• στις θεσμικές λειτουργικές βελτιώσεις που επέρχονται με σκοπό την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και της δημοκρατικής νομιμότητας,
• στις αλλαγές στις επιμέρους τομεακές πολιτικές.

ΙΙΙ. ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΘΕΜΑΤΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ (κάθε θεματικός κύκλος αντιστοιχεί σ’ ένα 3ωρο ανά δεκαπενθήμερο μάθημα)

1. H κυοφορία της Συνθήκης της Λισαβόνας, τα γενικά χαρακτηριστικά και η διαδικασία επικύρωσής της (11 Νοεμβρίου 2009).
2. Ειδικό σεμινάριο (25 Νοεμβρίου 2009)
3. Τα θεμέλια της Ένωσης και οι καινοτομίες της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης (9 Δεκεμβρίου 2009).
4. H προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην ΕΕ (13 Ιανουαρίου 2010).
5. Ο Χώρος Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (27 Ιανουαρίου 2010).
6. Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας (10 Φεβρουαρίου 2010).
7. Εξωτερικές αρμοδιότητες και η αναπτυξιακή πολιτική της Ένωσης (24 Φεβρουαρίου 2010)
8. Η ευελιξία της Ένωσης (10 Μαρτίου 2010)
9. Οι αλλαγές στα θεσμικό σύστημα της ΕΕ (24 Μαρτίου 2010)
10. Η έννομη τάξη της ΕΕ (14 Απριλίου 2010)
11. Το δικαστικό σύστημα της Ένωσης (28 Απριλίου 2010)
12. Η πρόοδος στις τομεακές πολιτικές της ΕΕ και η κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ Ένωσης και κρατών μελών (12 Μάιου 2010).
13. Παρουσιάσεις εργασιών α΄ έτους (26 Μάιου 2010).

ΙΙΙ. Ο TΡΟΠΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ, ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
Η διδασκαλία του μαθήματος στηρίζεται κυρίως στην προφορική παράδοση από τους διδάσκοντες, στην ανάπτυξη των προβληματισμών και στη συζήτηση με τους φοιτητές, που γίνεται σε σεμινάρια. Στην αρχή του ακαδημαϊκού έτους διανέμεται η γενική βιβλιογραφία του μαθήματος και πριν από κάθε επιμέρους θεματικό κύκλο διανέμεται ειδικότερη βιβλιογραφία (ένα – δύο άρθρα), που συνοδεύεται από ερωτήσεις και ζητήματα προς συζήτησης με σκοπό την προετοιμασία των φοιτητών για το επόμενο μάθημα. Οι φοιτητές θα πρέπει να προσκομίζουν τις απαντήσεις τους γραπτώς, έως το επόμενο προγραμματιζόμενο σεμινάριο. Σκοπός είναι ο περαιτέρω προβληματισμός και η ανάπτυξη του κριτικού πνεύματος των φοιτητών, καθώς και η ουσιαστική εξάσκησή τους στην έγγραφη διατύπωση της νομικής τους σκέψης, στοιχεία απαραίτητα για τη συγγραφή της διπλωματικής τους εργασίας. Εκτός από τη βασική βιβλιογραφία θα διατεθούν κείμενα και σημειώσεις κατά τη διάρκεια του έτους.
Οι φοιτητές θα κληθούν να συγγράψουν, εξάλλου, κατά τη διάρκεια του α’ έτους επιστημονική εργασία (20 – 30 σελίδων), που θα πρέπει να παραδώσουν μέχρι την ημέρα διεξαγωγής των τελικών εξετάσεων
Οι εξετάσεις προϋποθέτουν γνώση όχι μόνον των εξετασθέντων ειδικών θεμάτων, αλλά και της γενικής ύλης του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου. Εξεταστέα ύλη θα είναι η διδαχθείσα κατά το έτος ύλη. Σύμφωνα με τον κανονισμό του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών, είναι αναγκαία η επιτυχής εξέταση (βαθμός προβιβάσιμος) του κάθε φοιτητή μετά το πέρας του ετήσιου κύκλου μαθημάτων, σε δύο εξεταστικές περιόδους (Ιουνίου / Σεπτεμβρίου).
Προϋποθέσεις για τη συμμετοχή στις εξετάσεις αποτελούν :
α) η παρουσία σε τουλάχιστον οκτώ (9) από τα έντεκα (13) μαθήματα – σεμινάρια και β) η εμπρόθεσμη κατάθεση και ενδεχομένως η προφορική ανάπτυξη της γραπτής εργασίας του α’ έτους.
Η τελική βαθμολογία σε δεκαβάθμια κλίμακα με βάση το πέντε προκύπτει από την αξιολόγηση της γραπτής εργασίας (κατά 50%) και την επίδοση κατά την γραπτή εξέταση (κατά 50%). Η βαθμολογία της εργασίας υπολογίζεται μόνο όταν ο βαθμός της γραπτής εξέτασης είναι προβιβάσιμος.

ΙV. ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Σκοπό της διπλωματικής εργασίας αποτελεί η δογματική και νομολογιακή προσέγγιση του δοθέντος θέματος. Η επιλογή του θέματος γίνεται σε συνεννόηση των φοιτητών και των διδασκόντων μέσα από κατάλογο προτεινόμενων θεμάτων. Κάθε υποψήφιος έχει έναν επιβλέποντα – διδάσκοντα. Δεν είναι δυνατή η από κοινού εκπόνηση είτε της εργασίας του α’ έτους είτε της διπλωματική εργασίας. Η επιτυχής ανάπτυξη του θέματος προϋποθέτει γνώση της σχετικής ελληνικής και ξένης βιβλιογραφίας και νομολογίας.
Το κείμενο παραδίδεται σε 4 αντίτυπα στη Γραμματεία του Τομέα. Αντίγραφα της εργασίας, εφόσον κριθεί ως επιτυχής κατατίθενται και στις βιβλιοθήκες του Τομέα Διεθνών Σπουδών και της Νομικής Σχολής.

 

VI. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗ Π. Κ., Η Συνθήκη του Άμστερνταμ, Νέο πρότυπο ολοκλήρωσης ή σύμπτωμα από-ολοκλήρωσης, εκδ. Θεμέλιο, 1998
ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗ Π. Κ., Η Ελληνική Προβληματική για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, ΕΚΕΜ, εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα – Κομοτηνή 2004
ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗ Π. Κ., Η Συνθήκη της Λισσαβώνας, Παρουσίαση, ανάλυση, αξιολόγηση, εκδ. Θεμέλιο, 2008
ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ Α., Τα αδιέξοδα της συνταγματοποίησης της ΕΕ και η προοπτική μετάβασης από τη «συγκυριαρχία» των Κρατών στη Συναρχία των λαών της Ευρώπης, Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική, τεύχος 8, 2007
ΝΑΣΚΟΥ – ΠΕΡΡΑΚΗ Π., εις Σκουρή, Ερμηνεία Συνθηκών, εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα Αθήνα – Κομοτηνή 2003, ά. 69 ΕΚ, σελ. 664 επ
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Γ., (Εισαγωγή – Επιμέλεια), Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, εκδ. Σαββάλα, Αθήνα 2005, στην Εισαγωγή σελ. 11
ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΗΣ Μ., Η Συνθήκη της Λισαβόνας και η βελτίωση της δημοκρατίας και της αποτελεσματικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδ. Κατσαρός, Αθήνα 2009
Van RAEPENBUSCH S., Η θεσμική μεταρρύθμιση της Συνθήκης της Λισαβόνας: Η νομική ανάδυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΕΕΕυρΔ 2008, σελ. 467

ΞΕΝH
AΒΡΟΜΕΙΤ H., WOLF S., Will the Constitutional Treaty Contribute to the Legitimacy of the European Union? στο European Integration online Papers Vol. 9 (2005) N° 11, στο http://eiop.or.at/eiop/texte/2005-011a.htm
BALDWIN R., Trail to Failure: History of the Constitutional Rejection and Implications for the Future, CEPS Policy Briefs 104/06, στο http://shop.ceps.eu/BookDetail.php?item_id=1332
BURGOGNE – LARSEN L., LEVADE A., PICOD E., Traité établisant une Constitution pour Europe, Commentaire article par article, ed. Bruylant 2007
CHRISTIANSEN T., Towards Statehood? The EU’s move towards Constitutionalisation and Territorialisation, ARENA Working Paper Series 21/2005, στοhttp://www.arena.uio.no/publications/workingpapers2005/papers/wp05_21.pdf
CRAIG P., De BÚRCA Gr, EU Law, Text, Cases and Materials, 4th ed., Oxford University Press, Oxford 2007
De ESTAING V.-G., Traité européen: les outils sont exactement les même, seul l’ ordre a été change dans la boîte à outils, Le Monde, 26/10/2007
ERIKSEN E. O., FOSSUM J. E., Reconstituting European Democracy, ARENA Working Paper Series 01/2008, στο http://www.arena.uio.no/publications/working-ers2008/papers/wp08_01.xml
ETZIONI A., Closing the Community Deficit in the EU, CEPS Policy Briefs 169/08, στο http://shop.ceps.eu/BookDetail.php?item_id=1702
FOSSUM J. E., MENĒNDEZ A. J., Democratic constitution-making – Reflections on the European experiment, ARENA Working Paper Series: 18/2005, στο http://www.arena.uio.no/publications/working-papers2005/papers/wp05_18.pdf
HAGEMANN S., The EU Reform Treaty: easier signed than ratified? , EPC Policy Brief 26-07-2007, στο http://www.epc.eu/en/pub.asp?
KURPAS S., The Treaty of Lisbon – How much ‘Constitution’ is left? An Overview of the Main Changes, CEPS Policy Briefs 147/07, στο http://shop.ceps.eu/BookDetail.php?item_id=1568
LENAERTS K., NUFFEL P., La Constitution pour l’ Europe et l’ Union comme entité politique et ordre juridique, CDE 2005
MENĒNDEZ A. J., The European Democratic Challenge, Arena Working Paper 4/2008, στο http://www.arena.uio.no/publications/working-papers2008/papers/wp08_04.xml.
MICOSSI S., Democracy in the European Union, CEPS Working Documents 286/08, στο http://shop.ceps.eu/BookDetail.php?item_id=1618
OLSEN J. P., EU Governance: Where do we go from here? ARENA Working Paper Series: 10/2008, στο http://www.arena.uio.no/publications/working-papers2008/papers/wp08_10.pdf
TOBLER C., Overall architecture of the Union and of Treaties, στο The Lisbon Treaty (Meetings Summaries), European Institute of Leiden University 2008
Van BOCKEL B., The new position of the 2nd and 3rd pillars, στο The Lisbon Treaty (Meetings Summaries), European Institute of Leiden University 2008

VII. ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
http:// europa.eu
http://eur-lex.europa.eu/el/treaties/index.htm
http:// europa.eu/lisbon_treaty/index_el.htm http://europa.eu/lisbon_treaty/glance/external_relations/index_el.htm
http://www.europa.eu/lisbon_treaty/library/index_el.htm?id=prartLisbon
http://www.consilium.europa.eu/showPage.aspx?id=1297&lang=el
http://www.se2009.eu/en/the_presidency
http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/el/ec/110916.pdf
http://www.consilium.europa.eu/ueDocs/cms_Data/docs/pressData/el/ec/104702.pdf
http://www.euractiv.com
http://en.wikipedia.org/wiki/Treaty_of_Lisbon
http://www.euractiv.com/en/future-eu/ratifying-treaty-lisbon/article-170245

 

ΜΑΘΗΜΑ: ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

Διδάσκων: Επίκουρος Καθηγητής, Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

ΕΝΟΤΗΤΑ Α
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΗΓΩΝ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΘΙΜΟΥ
ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΕΘΙΜΟΥ
ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ Ο.Η.Ε.

ΕΝΟΤΗΤΑ B

ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΚΡΑΤΩΝ

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΡΑΤΩΝ

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ

ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ
ΑΤΥΠΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ

ΕΝΟΤΗΤΑ Δ

ΕΥΘΥΝΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

ΜΑΘΗΜΑ : ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Διδάσκων: Ρουμπίνη Γρώπα

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

Γενική περιγραφή του μαθήματος (Α’ & Β’ έτος):

Στόχος του μαθήματος είναι μία κριτική προσέγγιση των σύγχρονων, παγκοσμίων πολιτικών προκλήσεων και διεθνών τάσεων.

Μέσα από μία σειρά διαλέξεων και σεμιναρίων, το μάθημα θα επικεντρωθεί:
• Στην κριτική εξέταση των σύγχρονων θεωρητικών προσεγγίσεων της παγκόσμιας σκηνής που επιχειρούν να κατανοήσουν και να εξηγήσουν τις νέες πραγματικότητες και την εκτεταμένη αίσθηση αβεβαιότητας και ανασφάλειας που χαρακτηρίζουν την μεταψυχροπολεμική παγκόσμια σκηνή. Σε αυτό το πλαίσιο, θα αναλυθούν τα βασικά κείμενα τα οποία έχουν διαμορφώσει τα τελευταία είκοσι χρόνια τον πολιτικό και ακαδημαϊκό διάλογο στις διεθνείς σχέσεις. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται: το «τέλος της ιστορίας», η «σύγκρουση των πολιτισμών», η «επερχόμενη αναρχία», η σημασία των «κομβικών κρατών» και της «ήπιας ισχύος», τα «μετα-νεοτερικά κράτη», η οικονομική ανάπτυξη και οι κοινωνικές και περιβαλλοντολογικές προκλήσεις.
• Στη διευρυμένη έννοια της ασφάλειας και τις επιπτώσεις για τον ορισμό του εθνικού συμφέροντος και την οργάνωση περιφερειακών και διεθνών συμμαχιών στο νέο παγκόσμιο πολιτικό σύστημα. Η συζήτηση θα εστιαστεί στις νέες απειλές, στις προσπάθειες αντιμετώπισης των απειλών αυτών και στη μεταμόρφωση της διεθνούς κοινότητας.
• Στην αποτελεσματικότητα των θεσμών και διαδικασιών που στοχεύουν στην ειρηνική επίλυση διαφορών και στις περιπτώσεις που νομιμοποιείται η χρήση βίας σε ένα περιβάλλον διεθνούς ημιαναρχίας. Η επιχειρηματολογία της αλληλεγγύης για την ανθρωπιστική επέμβαση, η αντίληψη των προληπτικών χτυπημάτων και οι προκλήσεις που προκύπτουν από τη διεθνή τρομοκρατία θα εξεταστούν σε βάθος.
• Στην αξιολόγηση της σχέσης μεταξύ ειρήνης, δημοκρατίας, σταθερότητας, ασφάλειας και αειφόρου ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτού του προβληματισμού, η συζήτηση θα επικεντρωθεί στην εξάπλωση της «δημοκρατικής ειρήνης» με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η περιφερειακή ολοκλήρωση και το ευρωπαϊκό μοντέλο στο γρήγορα μεταβαλλόμενο παγκόσμιο περιβάλλον.
• Τέλος, στην κατανόηση των παραμέτρων που επηρεάζουν την σταθερότητα και την αλλαγή στο διεθνές σύστημα. Τα σεμινάρια θα στοχεύσουν σε έναν ουσιαστικό διάλογο σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ, τις επιπτώσεις που προκύπτουν από την άνοδο νέων δυνάμεων (όπως η Κίνα, το Ιράν, και η Ινδία, μεταξύ άλλων), την επιστροφή στη διεθνή σκηνή της Ρωσίας, καθώς και τη διάχυση της ισχύος στο σημερινό παγκόσμιο πολιτικό σύστημα.

 

Θεματικές Μαθημάτων για το ακαδημαϊκό έτος 2009 -2010:

– Η Ελλάδα στην ΕΕ: 30 χρόνια μετά την ένταξη – απολογισμός και προοπτικές, πολιτική ενοποίηση και εξωτερική πολιτική.

– Η επέτειος των 20 χρόνων της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου: αιτίες που οδήγησαν στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου, επιπτώσεις για την Ευρώπη και τις διεθνείς σχέσεις.

– Παγκοσμιοποίηση: τάσεις και αλλαγές στο παγκόσμιο σύστημα και η διευρυμένη έννοια της «ασφάλειας» στον 21ο αιώνα

– Οι προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, η Παγκόσμια Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής (Δεκ 2010), και ο ρόλος της ΕΕ.

– Οι Διατλαντική Συμμαχία μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και η ΕΕ ως «ήπια δύναμη» στο διεθνές σύστημα. Καινούργιες προκλήσεις και προοπτικές στο σημερινό, γρήγορα μεταβαλλόμενο παγκόσμιο περιβάλλον.

– Η άνοδος του «φονταμενταλισμού» και η επιστροφή της θρησκείας στις διεθνείς σχέσεις

– Οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας και ο ρόλος των Ηνωμένων Εθνών, κα η σημασία του ευρωπαϊκού έτους καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (2010)

Πρακτικά θέματα:

Η αξιολόγηση των φοιτητών θα βασίζεται:
– Στην ενεργό συμμετοχή τους (θα αντιστοιχεί στο 10% της συνολικής βαθμολογίας)
– Στην γραπτή εξέταση (η οποία θα αντιστοιχεί στο 50% της συνολικής βαθμολογίας)
– Στη διατριβή/ εργασία (~6,000 λέξεις) και την παρουσίασή της (40% της βαθμολογίας)

Η καλή γνώση των αγγλικών και η ευχέρεια στην αναζήτηση πληροφοριών μέσω διαδικτύου είναι απαραίτητες.

Εκτός από τη βασική βιβλιογραφία θα διατεθούν κείμενα και σημειώσεις κατά τη διάρκεια του έτους. Η παρακολούθηση της διεθνούς ειδησεογραφίας σε εβδομαδιαία βάση θα είναι χρήσιμη για την συμμετοχή στο μάθημα και για την εργασία, καθώς και για την συνολική αξιολόγηση.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία:

Βερέμης, Θάνος (2007), Ο Σύγχρονος Δυτικός Κόσμος. 20ος-21ος Αιώνας, Εκδόσεις Gutenberg: Αθήνα

Friedman, Thomas (2008), O Κόσμος είναι Επίπεδος, Εκδόσεις Ωκεανίδα: Αθήνα

Giddens, Anthony (2001), Ο Κόσμος των Ραγδαίων Αλλαγών. Πως επιδρά η παγκοσμιοποίηση στη ζωή μας, Εκδόσεις Μεταίχμιο: Αθήνα

Huntington, Samuel H. (1998), Η Σύγκρουση των Πολιτισμών και ο Ανασχηματισμός της Παγκόσμιας Τάξης, Terzo Books: Αθήνα.

Ιωακειμίδης, Παναγιώτης Χ. (2007), Η Θέση της Ελλάδας στο Διεθνές Ευρωπαϊκό και Περιφερειακό Σύστημα, Εκδόσεις Θεμέλιο: Αθήνα.

Nye, Joseph (2005), Ήπια Ισχύς. Το μέσο επιτυχίας στην Παγκόσμια Πολιτική, Εκδόσεις Παπαζήση: Αθήνα.

Σωρηρόπουλος, Δημήτρης, Αστέρης Χουλιάρας, κ.α. (2005), Ο Τρίτος Κόσμος: Πολιτική, κοινωνία, οικονομία, διεθνείς σχέσεις, Εκδόσεις Παπαζήση: Αθήνα.

Τσούκαλης, Λουκάς (2004), Ποιά Ευρώπη;, Εκδόσεις Ποταμός: Αθήνα.

Χουλιάρας, Αστέρης (2004), Γεωγραφικοί Μύθοι της Διεθνούς Πολιτικής, Εκδόσεις Ροές: Αθήνα.

ΜΑΘΗΜΑ: ΔΙΚΑΙΟ ΧΡΗΣΗΣ ΒΙΑΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΡΡΑΞΕΩΝ

Διδάσκων: Επίκουρος Καθηγητής Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΧΡΗΣΗΣ ΒΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΚΡΑΤΩΝ (JUS AD BELLUM)

Α. Ο κανόνας Απαγόρευσης της Απειλής ή Χρήσης Βίας. Άρθρο 2(4) Χάρτη ΟΗΕ.

1) Ζητήματα Ερμηνείας (Βία, κατά της εδαφικής ακεραιότητας & πολιτικής ανεξαρτησίας, βία στις διεθνείς σχέσεις).
2) Απειλή Χρήσης Βίας.
3) Ένοπλες-Ανταρτικές Ομάδες – Διεθνής Τρομοκρατία
4) Ένοπλα Αντίποινα.
5) Οι εξαιρέσεις του απαγορευτικού κανόνα.

Β. Η ισχύς του κανόνα στο εθιμικό δίκαιο. Η τάση στην πρακτική των κρατών για διεύρυνση των εξαιρέσεων του απαγορευτικού κανόνα και εισαγωγή περιπτώσεων νόμιμης ή «μη-νόμιμης αλλά δικαιολογημένης» προσφυγής σε ένοπλη βία.

Β 1. Το Ζήτημα της Συσταλτικής Ερμηνείας του Άρθρου 2 (4) Χάρτη ΟΗΕ.

Β 2. Το Δικαίωμα Άμυνας (Άρθρο 51 Χάρτη ΟΗΕ). Διασταλτική ερμηνεία του δικαιώματος άμυνας
1) Η σχέση του Άρθρου 51 με το εθιμικό δίκαιο. Η σημασία του επεισοδίου Caroline.
2) Τι είναι «ένοπλη επίθεση»;
3) Η διάκριση μεταξύ άμυνας & αντιμέτρων αναλόγων με άμυνα.
4) Οι προϋποθέσεις της αναγκαιότητας, αναλογικότητας, αμεσότητας.
5) Η άμυνα σε επικείμενη επίθεση (anticipatory self-defence) και η έννοια του «προληπτικού κτυπήματος» (preemptive strike).
6) Η υποχρέωση γνωστοποίησης στο Συμβούλιο Ασφαλείας ΟΗΕ.
7) Πότε παύει το δικαίωμα άμυνας;
8) Συλλογική Άμυνα (Collective Self-Defence).
9) Προστασία των Πολιτών ενός Κράτους στο Εξωτερικό.

Β 3. Διασταλτική και «Ελαστική» ερμηνεία της εξουσιοδότησης χρήσης βίας από το Συμβούλιο Ασφαλείας ΟΗΕ σύμφωνα με το Κεφάλαιο VII Χάρτη ΟΗΕ – η αποκαλούμενη «σιωπηρή» ή «αυτόματη» εξουσιοδότηση = Μονομερής Στρατιωτική Δράση σε Εκτέλεση Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, χωρίς προηγούμενη ad hoc εξουσιοδότηση.

Β 4. Ανθρωπιστική Επέμβαση

Β 5. Άλλες Επικαλούμενες Εξαιρέσεις που Περιβάλλονται από Αμφισβήτηση
1) Στρατιωτική Επέμβαση μετά από Πρόσκληση της Κυβέρνησης ενός Κράτους.
2) Στρατιωτική Επέμβαση υπέρ της «Δημοκρατίας» (Pro Democratic Intervention).
3) Συνθήκες Εγγυήσεως

 

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ – ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΙΣ

Α. Το Σύστημα του Χάρτη ΟΗΕ.

1) Το Κεφάλαιο VII του Χάρτη ΟΗΕ. Άρθρα 39-51. Απειλή κατά της Ειρήνης. Διατάραξη της Ειρήνης. Επιθετική Ενέργεια.
2) Κυρωτικά Μέτρα: Οικονομικές Κυρώσεις (Άρθρο 41). Στρατιωτικές Κυρώσεις (Άρθρο 42). Ζητήματα Εφαρμογής των Κυρώσεων – Επιτροπές Κυρώσεων – Έλεγχος του Συμβουλίου Ασφαλείας.
3) Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις.

Β. Δράση Περιφερειακών Οργανισμών. Κεφάλαιο VIII Χάρτη ΟΗΕ.

Γ. Ειδικότερα: Η Στρατιωτική Επιχείρηση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας (1999)

Δ. Ειδικότερα: Η Στρατιωτική Επιχείρηση εναντίον του Ιράκ (Μάρτιος 2003).

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΣΥΡΡΑΞΕΩΝ (JUS IN BELLO)

1) ‘Πόλεμος’, Ένοπλη Σύρραξη και Εφαρμογή του Jus in Bello.
2) Η Εξέλιξη και Διάρθρωση του Συγχρόνου Jus in Bello.
3) Μέθοδοι και Μέσα της Διεξαγωγής των Ενόπλων Συρράξεων.
4) Το Ζήτημα της Απαγόρευσης της Χρήσης ορισμένων Όπλων/Οπλικών Συστημάτων.
5) Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο.
6) Στρατιωτική Κατοχή.
7) Δίκαιο της Ουδετερότητας.
8) Μη-Διεθνείς Ένοπλες Συρράξεις.
9) Εφαρμογή-Συμμόρφωση με τους Κανόνες του Δικαίου των Ενόπλων Συρράξεων.

ΜΑΘΗΜΑ: ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Διδάσκοντες: Επίκουρος Καθηγητής Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, Ειδικός Επιστήμων Κωνσταντίνος Κατσιμπάρδης

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

Ι. Γενική Περιγραφή του μαθήματος

Το «Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας» θα διδάσκεται κατά τη διάρκεια του τρέχοντος Ακαδημαϊκού έτους κάθε δεύτερη Τετάρτη. Στόχος του μαθήματος είναι η ανάλυση των διεθνοπολιτικών και νομικών πτυχών του σύγχρονου διεθνούς δικαίου της θάλασσας μέσα από συγκεκριμένες, ειδικές θεματικές, όπως η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ειδικά ζητήματα σχετικά με τον διεθνή βυθό, οι σύγχρονες τάσεις της νομολογίας σχετικά με τις οριοθετήσεις θαλασσίων ζωνών, η ασφάλεια του θαλάσσιου χώρου, το διεθνές και περιφερειακό καθεστώς της αειφόρου αλιείας, κ.α.
Αν και θεωρείται δεδομένη η γνώση του κορμού του συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου λόγω της διδασκαλίας του σε προπτυχιακό επίπεδο, θα αφιερώνεται ένα εισαγωγικό μάθημα με σκοπό την αναδρομή στις κύριες θεματικές ενότητες του διεθνούς δικαίου της θάλασσας με βάση την διδακτέα ύλη του προπτυχιακού επιπέδου. Στη συνέχεια, το μάθημα περιλαμβάνει τις ειδικές θεματικές ενότητες που κατωτέρω παρουσιάζονται. Η γενική δομή της διδακτέας ύλης είναι η ακόλουθη:

1. Εισαγωγή στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας

2. Νομικό καθεστώς των περιοχών εκτός εθνικής δικαιοδοσίας (ανοιχτή θάλασσα, διεθνής βυθός, ατμοσφαιρικός χώρος)

3. Μηχανισμοί και προοπτικές εξέλιξης της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας

4. Εξελίξεις στον Αρκτικό Ωκεανό από τη σκοπιά του δικαίου της θάλασσας και του διεθνούς δικαίου περιβάλλοντος

5. Οριοθετήσεις θαλάσσιων ζωνών

6. Διεθνής οργάνωση, ασφάλεια και μηχανισμοί διακυβέρνησης του θαλάσσιου χώρου

7. Νομικό καθεστώς της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας

8. Διεθνής προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος

9. Περιφερειακά καθεστώτα προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος

10. Δίκαιο και διεθνής οργάνωση για τη «βιώσιμη αλιεία»

11. Διεθνής προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών

Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές θα κληθούν να εκπονήσουν εργασίες στο πλαίσιο της ως άνω θεματολογίας και να τις παρουσιάσουν κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Με βάση τις παρουσιάσεις αυτές θα ακολουθεί συζήτηση. Η σχετική ειδικότερη βιβλιογραφία θα παρέχεται προκαταβολικά σε όλους τους συμμετέχοντες.

ΙΙ. Προτεινόμενη γενική βιβλιογραφία

– Κ. Ιωάννου / Α. Στρατή (2000), Δίκαιο της Θάλασσας (Β’ έκδοση), Αντ. Ν. Σάκκουλας.
– Ε. Ρούκουνας (2005), Διεθνές Δίκαιο (Τεύχος Δεύτερο), Β’ έκδοση, Αντ. Ν. Σάκκουλας (Μέρος 2ο και 3ο).
– Γ. Τσάλτας / Μ. Κλάδη επ. (2006), Περιβάλλον και Θαλάσσιος Χώρος. Εξελίξεις και Προοπτικές Προστασίας και Διαχείρισης του Θαλασσίου Περιβάλλοντος, Ι. Σιδέρης.
– Γ. Τσάλτας (2003), Το Διεθνές Καθεστώς των Θαλασσών και των Ωκεανών (Τόμος Δεύτερος), Ι. Σιδέρης.
– Χ. Δίπλα / Χ. Ροζάκης επ. (2004), Το Δίκαιο της Θάλασσας και η Εφαρμογή του στην Ελλάδα, Ι. Σιδέρης.
– R. Churchill / V. Lowe (1999), Law of the Sea, 3η έκδοση.
– D. P. O’ Connell (1982 & 1984), The International Law of the Sea (δύο τόμοι).
– Ι. Brownlie (2003), Principles of Public International Law, Oxford Un. Press (Part IV).
– A. Boyle (2005), Further Development of the Law of the Sea Convention: Mechanisms for Change, στο 54 ICLQ, σελ. 563.
– P. Sands (2003), Principles of International Environmental Law (Second Edition), Cambridge Un. Press (κεφ. 9 και 14).
– D. Freestone / R. Barnes / D. Ong (ed.) (2006), The Law of the Sea. Progress and Prospects, Oxford Un. Press.

ΙΙΙ. Κύριες σχετικές ιστοσελίδες

– http:// www.nomosphysis.org.gr
– http:// www.unep.org
– http:// www.itlos.org
– http://www.iflos.org
– http://www.oceansatlas.org
– http://www.virginia.edu/colp/
– http://www.un.org/Depts/los/index.htm

 

ΜΑΘΗΜΑ: ΔΙΚΑΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Διδάσκων: Λέκτορας Ιωάννης Κτιστάκις

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

Το μάθημα “Διεθνές Δίκαιο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου” αποτελεί μία προσπάθεια εμβάθυνσης στη διεθνή προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου με δεδομένη τη γνώση των θεσμικών στοιχείων που διδάσκονται σε προπτυχιακό επίπεδο.
Μετά από μία σύντομη εισαγωγή για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, το μάθημα θα καλύψει την παρακάτω θεματική στο σύνολό της και θα ακολουθεί, στο μέτρο του δυνατού, τις ακόλουθες θεματικές:

– Εισαγωγή στη διεθνή προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ιστορική αναδρομή. Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
– Συμβάσεις του ΟΗΕ για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
– Περιφερειακή προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου (Συμβούλιο της Ευρώπης).
– Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων, Αναφορά Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για τον σταθμό της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα. Προστασία περιβάλλοντος.
– Υπόθεση ΕυρΔΔΑ «Μακαρατζής». Το δικαίωμα στη ζωή και η αστυνομική βία (άρθρο 2 της ΕΣΔΑ).
– Προστασία της γενετικής ταυτότητας (βιοηθική) και της σεξουαλικής διαφορετικότητας (άρθρο 8 της ΕΣΔΑ).
– Η Σύμβαση του ΟΗΕ και η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη των βασανιστηρίων.
– Υπόθεση «Κουίδης» της Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
– Υπόθεση ΕυρΔΔΑ «Perlala». Τεκμήριο αθωότητας και δίκαιη δίκη (άρθρο 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ). Οι υποχρεώσεις των εθνικών δικαστηρίων.
– Η προστασία έναντι των διακρίσεων. Σύμβαση του ΟΗΕ κατά των φυλετικών διακρίσεων. Σύμβαση του ΟΗΕ κατά των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών. Κοινοτική προστασία έναντι των διακρίσεων.
– Η Σύμβαση της Λωζάννης και το σύγχρονο διεθνές δίκαιο προστασίας των μειονοτήτων.

Οργάνωση των μαθημάτων

Σε κάθε μάθημα θα αναλύεται το διεθνές (οικουμενικό-περιφερειακό) νομικό πλαίσιο προστασίας, θα περιγράφονται οι αρμοδιότητες και η λειτουργία των σχετικών διεθνών οργάνων προστασίας και θα επιχειρείται η σύνδεση με την εθνική προστασία και το τυχόν ελληνικό έλλειμμα προστασίας.
Μετά το πέρας κάθε μαθήματος, σχετικό υλικό θα αναρτάται στην ακόλουθη ειδική ιστοσελίδα: http://www.dikaiomata-ktistakis.blogspot.com

Καθήκοντα φοιτητών

Κάθε φοιτητής, μαζί με άλλους συμφοιτητές του, θα κληθεί να αναπτύξει μία από τις θεματικές και θα ακολουθεί συζήτηση. Ανεξάρτητα από την προετοιμασία του εισηγητή, όλοι οι φοιτητές/τριες θα πρέπει να έχουν προετοιμαστεί για τη συζήτηση που θα ακολουθήσει, μέσα από τη μελέτη της ενδεικτικής βιβλιογραφίας.
Η προφορική εισήγηση δεν θα πρέπει να ξεπερνά, κατά κανόνα, τα δεκαπέντε (15) λεπτά.

Ενδεικτική βιβλιογραφία

 Στ. Ματθίας – Γ. Κτιστάκις – Λ. Σταυρίτη – Κ. Στεφανάκη, Η προστασία των διακιωμάτων του ανθρώπου στην Ευρώπη, Αθήνα, Δ.Σ.Α., 2006.
 Π. Νάσκου-Περράκη – Γ. Κτιστάκις, Οι ελληνικές υποθέσεις στο Στρασβούργο (1991-2001), Αθήνα, Εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, 2006.
 Εμ. Ρούκουνας, Διεθνής προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, Αθήνα, Εστία, 1995.
 Γ. Σαρμάς, Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Αθήνα, Εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, 1998.

Επιπλέον, σχετικές είναι οι ακόλουθες ιστοσελίδες:
• http://www.ohchr.org (Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου)
• http://www.bayefsky.com (ιστοσελίδα πλούσια σε πληροφορίες για ΟΗΕ και Δικαιώματα του Ανθρώπου)
• http://www.echr.coe.int/echr (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του ανθρώπου)
• http://www.nsk.gr/ΑποφάσειςΕΔΔΑ/tabid/108/Default.aspx (επίσημες μεταφράσεις των ελληνικών αποφάσεων)
• http://www.nchr.gr (Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου)
• http://www.synigoros.gr (Συνήγορος του Πολίτη)
• http://www.mfhr.gr (Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου)
• http://www.hlhr.gr (Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου)

 

 

ΜΑΘΗΜΑ: ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Διδάσκων: Αναπληρωτής Καθηγητής Κωνσταντίνος Ηλιόπουλος

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

Διδάσκεται σε σεμιναριακή μορφή κατ’ έτος εναλλάξ μία από τις παρακάτω ενότητες θεμάτων. Η θεματολογία είναι εν μέρει ενδεικτική, καθώς κάθε έτος εμπλουτίζεται με εκάστοτε επίκαιρα ζητήματα Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου.

Α΄ ΕΝΟΤΗΤΑ (διδάσκεται το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010)

1. Ερευνητική & συγγραφική μεθοδολογία
2. Σύγκριση των βασικών θεσμών και των βασικών ρυθμίσεων του Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου.
3. Θεμελιώδεις αρχές της GATT
4. Θεμελιώδεις αρχές της GATS & διαφορές με GATT
5. Η προστασία των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στον ΠΟΕ (TRIPS) και στην ΕΚ
6. Ο τομέας της γεωργίας στον ΠΟΕ και στην ΕΚ
7. Το καθεστώς των διεθνών επενδύσεων: TRIMs, ICSID & MIGA
8. Οι διεθνείς συμβάσεις προμηθειών
9. Η νομική προστασία στον ΠΟΕ
10. Η αρχιτεκτονική του διεθνούς νομισματικού συστήματος
11. Η αρχιτεκτονική του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος

Β΄ ΕΝΟΤΗΤΑ

1. Ερευνητική & συγγραφική μεθοδολογία
2. Εισαγωγή στο Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο (θεσμική θεμελίωση: ΠΟΕ/GATT, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ) – Εισαγωγή στο Ευρωπαϊκό Οικονομικό Δίκαιο
3. Η μείωση και παγιοποίηση των δασμών στην GATT και η κατάργηση δασμών και τελών ισοδυνάμου αποτελέσματος στην ΕΟΚ/ΕΚ
4. Το κοινό εξωτερικό δασμολόγιο της ΕΚ και η σχέση του προς τους κανόνες της GATT περί μειώσεως των δασμών
5. Η απαγόρευση επιβολής ποσοτικών περιορισμών στην GATT και στην ΕΟΚ/ΕΚ
6. Ειδικές ρυθμίσεις και συμφωνίες στο πλαίσιο της GATT για τους εσωτερικούς φραγμούς στο διεθνές εμπόριο και η απαγόρευση μέτρων ισοδυνάμου προς ποσοτικούς περιορισμούς αποτελέσματος στην ΕΚ
7. Μέτρα anti-dumping στην GATT και στην ΕΚ
8. Η απελευθέρωση των άμεσων ξένων επενδύσεων στον ΠΟΕ και στην ΕΚ
9. Μέτρα κατά των επιδοτήσεων στην GATT και η απαγόρευση των κρατικών ενισχύσεων στην ΕΚ
10. Το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο της ενέργειας
11.Διεθνής Οικονομική Κρίση

ΜΑΘΗΜΑ:ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Διδάσκων: Λέκτορας Δημήτριος Σταματιάδης

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΑΝ. ΕΤΟΥΣ 2009-2010:

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Το πρόγραμμα των σεμιναρίων απαρτίζεται από τις ακόλουθες ενότητες:

ΕΝΟΤΗΤΑ Α

Εισαγωγή στο common law

ΕΝΟΤΗΤΑ Β

Εισαγωγή στο αμερικανικό δίκαιο
Ιστορική εξέλιξη
Διάρθρωση του κράτους
Δικαστηριακή οργάνωση
Θεμελιώδη δικαιώματα

Όλα τα μαθήματα έχουν τη μορφή σεμιναρίων, στο πλαίσιο των οποίων εκπονούνται και παρουσιάζονται εργασίες σε επιμέρους θεματικές.