Στόχος του μαθήματος είναι να προσφέρει μία εισαγωγή στην επιστήμη των Διεθνών Σχέσεων μέσα στο πλαίσιο των προκλήσεων τις οποίες αντιμετωπίζει η σύγχρονη διεθνής κοινωνία. Για το σκοπό αυτό, το μάθημα επικεντρώνεται:

• στις θεμελιώδεις θεωρίες των διεθνών σχέσεων,
• στην εξέλιξη και τη δομή της διεθνούς κοινωνίας,
• στο ρόλο τόσο του κράτους όσο και των μη-κρατικών θεσμών και δρώντων (π.χ.
διεθνείς οργανισμοί, μη-κυβερνητικοί οργανισμοί, πολυεθνικές εταιρίες κτλ) στη
διεθνή σκηνή,
• στην έννοια του εθνικού συμφέροντος, της ισχύος καθώς και στα αίτια πολέμου και,
• στο φαινόμενο της τρομοκρατίας και της αντιμετώπισης του σε διεθνές επίπεδο.
• στις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης.
Για την συνολική αξιολόγηση του/της φοιτητή /τριας, ιδιαίτερη σημασία έχει η ενεργή
συμμετοχή στο διάλογο και στην ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τα θέματα τις διεθνούς
επικαιρότητας καθώς και η εκπόνηση εργασίας.

Το μάθημα πραγματεύεται την ιστορία των πολιτικών ιδεών από την ελληνική αρχαιότητα έως τον 18ο αιώνα. Αναλύονται τα βασικά σημεία της πολιτικής σκέψης στην αρχαία Ελλάδα, με έμφαση στο έργο του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Ακολουθεί η παρουσίαση της πολιτικής σκέψης στην ελληνιστική και τη ρωμαϊκή περίοδο, καθώς και στο Μεσαίωνα. Αναπτύσσονται οι πολιτικές ιδέες που συνόδευσαν τη γένεση του εθνικού κράτους, από τον Νικολό Μακιαβέλι, τον Έρασμο και τον Τόμας Μουρ μέχρι τη σταδιακή διαμόρφωση της έννοιας της κυριαρχίας. Τέλος, σκιαγραφείται το έργο των πολιτικών στοχαστών του 17ου και του 18ου αιώνα (Χομπς, Λοκ, Ρουσσώ) που έθεσαν τα θεμέλια του σύγχρονου συνταγματικού κράτους.

Γενικές έννοιες και διακρίσεις, το Δημοσιοϋπαλληλικό Δίκαιο, η συγκρότηση του σώματος των δημοσίων υπαλλήλων, το ΑΣΕΠ, η είσοδος στη δημόσια διοίκηση (διορισμός, σύμβαση εργασίας, διαδικασία πρόσβασης), οι προϋποθέσεις διορισμού ή πρόσληψης (ύπαρξη οργανικής θέσης, προσόντα, κωλύματα), η υπηρεσιακή κατάσταση των δημοσίων υπαλλήλων (περιορισμοί, δικαιώματα και καθήκοντα, μεταβολές υπηρεσιακής κατάστασης), η ευθύνη των δημοσίων υπαλλήλων (πειθαρχική, αστική, ποινική), η λύση της σχέσης των δημοσίων υπαλλήλων με το Δημόσιο, η δικαστική προστασία των δημοσίων υπαλλήλων.

Το μάθημα έχει ως αντικείμενο την ιστορία των πηγών και των θεσμών του βυζαντινού δικαίου, ως συνέχεια του ρωμαϊκού δικαίου στον χώρο της ελληνόφωνης χριστιανικής Ανατολής. Το βυζαντινό δίκαιο είναι η μορφή υπό την οποία το ρωμαϊκό δίκαιο, εξελληνισμένο γλωσσικά και έντονα επηρεασμένο από τη χριστιανική διδασκαλία, σε συνύπαρξη προς το κανονικό δίκαιο της Ανατολικής Εκκλησίας σε μία ενιαία έννομη τάξη, ίσχυσε, διδάχθηκε και εφαρμόσθηκε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στους λαούς που δέχθηκαν την πολιτική και πολιτιστική της επιρροή. Το δίκαιο αυτό, εξελισσόμενο με την προσαρμογή στις νέες συνθήκες και την ανάπτυξη πρακτικών του δημώδους δικαίου, επέζησε και στην τουρκοκρατούμενη ελληνόφωνη και ορθόδοξη Ανατολή, στο μέτρο που οι χριστιανοί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας διατήρησαν τη χρήση του δικαίου τους (μεταβυζαντινό δίκαιο). Στην ιστορική σημασία του βυζαντινού δικαίου, ως του δικαίου που απετέλεσε τη βάση του ελληνικού νομικού βίου επί μιάμιση χιλιετία, προστίθεται η πρακτική του σημασία για τη νομική πραγματικότητα της νεώτερης Ελλάδος: το βυζαντινό, ή «βυζαντινό-ρωμαϊκό», όπως ονομάσθηκε Δίκαιο, εισήχθη ως αστικό δίκαιο κατά την Επανάσταση και στο νέο ελληνικό κράτος, όπου ίσχυσε ως την έναρξη εφαρμογής του Αστικού Κώδικα, το 1946.

Η διδασκαλία του μαθήματος Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο (ΔΟΔ) έχει ως στόχο να παρουσιάσει στους φοιτητές το νομικό πλαίσιο των διεθνών οικονομικών σχέσεων των κρατών, κυρίως μέσα από τη λειτουργία του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου. Το Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο θεωρείται ως ένας ιδιαίτερος κλάδος του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου, καθώς ρυθμίζει κυρίως τις οικονομικές σχέσεις των κρατών. Αφορά όμως έστω και εμμέσως και τους ιδιώτες, ειδικά τις επιχειρήσεις που πραγματοποιούν διασυνοριακές συναλλαγές, καθώς ρυθμίζει τη διασυνοριακή κυκλοφορία εμπορευμάτων, υπηρεσιών και κεφαλαίων. Το μάθημα ξεκινά με μία παρουσίαση του περιεχομένου και των πηγών του ΔΟΔ. Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι συνθήκες μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που οδήγησαν στην υπογραφή της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT-General Agreement on Tariffs and Trade) και στη διαμόρφωση και ρύθμιση του διεθνούς εμπορίου. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η δημιουργία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, το θεσμικό του πλαίσιο και ο μηχανισμός επίλυσης διαφορών. Ακολουθούν οι βασικές αρχές στις οποίες στηρίζεται το σύστημα GATT-ΠΟΕ, όπως η αρχή του μάλλον ευνοούμενου κράτους, η αρχή της ίσης μεταχείρισης, και η καταπολέμηση αθέμιτων πρακτικών, όπως οι επιδοτήσεις και το dumping. Ένα μέρος των παραδόσεων θα επικεντρωθεί σε ιδιαίτερους τομείς των διεθνών συναλλαγών, όπως οι υπηρεσίες, οι επενδύσεις και τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας. Τέλος, κρίνεται σκόπιμο να αναλυθεί ο ρόλος και η θέση της ΕΕ, στο σύστημα του ΠΟΕ, καθώς η Ένωση ως υπερεθνική ένωση 28 κρατών έχει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση μίας διεθνούς εμπορικής πολιτικής. Υπάρχει δυνατότητα εκπόνησης εργασίας από τους φοιτητές.