Αθέμιτος ανταγωνισμός: Στο δίκαιο του αθέμιτου ανταγωνισμού (ν. 146/1914) εξετάζεται η προστασία της επιχείρησης από πρακτικές που αντίκεινται στην ελευθερία του ανταγωνίζεσθαι, την ποιότητα ανταγωνισμού. Αναλύονται, υπό το πρίσμα της γενικής ρήτρας του άρθρου 1 ν. 146/1914, η έννοια της επιχείρησης, η σχέση ανταγωνισμού και οριοθετείται η έννοια των χρηστών ηθών. Οι αθέμιτες συμπεριφορές οριοθετούνται μεθοδολογικώς σε κατηγορίες, που αποκρυσταλλώθηκαν από τη συστηματική ερμηνεία του ν. 146/1914. Ακόμη, αναλύεται, υπό το πρίσμα του άρθρου 3 ν. 146/1914, η εμπορική επικοινωνία 76 (διαφήμιση). Στο αυτό δίκαιο, εντάσσεται και η προστασία όλων, πλην του σήματος, διακριτικών γνωρισμάτων της επιχείρησης. Το δίκαιο αυτό διδάσκεται και υπό το πρίσμα του ν. 2251/1994, αφού ο ν. 146/1914 υπέστη de facto τροποποιήσεις, με την ενσωμάτωση στον ν. 2251/1994 της Οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές (2005/29/ ΕΚ). Ελεύθερος ανταγωνισμός: Στο δίκαιο του ελεύθερου ανταγωνισμού, εθνικό και ενωσιακό, εντάσσονται και εξετάζονται συμπεριφορές που αντίκεινται στην ελευθερία του ανταγωνίζεσθαι, την ποσότητα ανταγωνισμού. Οι εξεταζόμενες συμπεριφορές είναι: Οι περιοριστικές του ανταγωνισμού συμπράξεις (οριζόντιες και κάθετες), η καταχρηστική εκμετάλλευση δεσπόζουσας θέσης και οι συγκεντρώσεις. Διδάσκεται η σχέση εθνικού και ενωσιακού δικαίου. Ακολούθως, εκτίθενται και οι κυρώσεις (αστικού και διοικητικού δικαίου) που απορρέουν από τις παραβάσεις του δικαίου του ανταγωνισμού.

Το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης II (ΔΕΕ II) έχει ως αντικείμενο το Ουσιαστικό Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσεγγίζει, δηλαδή, τους ουσιαστικούς κανόνες δικαίου, που αφορούν την Ενιαία Εσωτερική Αγορά και τις Πολιτικές της Ένωσης. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο του μαθήματος εξετάζονται διεξοδικά οι εξής θεματικές ενότητες:

Οι ενωσιακές ελευθερίες (εμπορευμάτων, προσώπων υπηρεσιών και κεφαλαίων)
Ο Χώρος Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (ΧΕΑΔ)
Η Πολιτική του Ανταγωνισμού
Η ΟΝΕ και η Ευρωπαϊκή Οικονομική Διακυβέρνηση
Η εξωτερική δράση της Ένωσης (ΚΕΠΠΑ και εξωτερικές οικονομικές σχέσεις)
Άλλες Πολιτικές και Δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (περιβάλλον, ενέργεια κ.ά).

Απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση του μαθήματος αποτελεί η γνώση των αντικειμένων του θεσμικού ενωσιακού δικαίου (Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ι).

Τα εμπράγματα δικαιώματα: Έννοια και χαρακτηριστικά. Διάκριση από ενοχικό δικαίωμα. Βασικές αρχές.
Τα πράγματα: σύνολα πραγμάτων, συστατικά και παραρτήματα, καρποί και ωφελήματα, πράγματα εκτός συναλλαγής (ειδικός τρόπος προστασίας των κοινοχρήστων: δικαίωμα στην προσωπικότητα)
Η νομή: Έννοια και νομική φύση νομής, είδη νομής, κτήση-άσκηση-απώλεια και προστασία νομής. Σχέση νομής με την κυριότητα (οιονεί νομής με άλλα περιορισμένα εμπρ. δικαιώματα). Σχέση νομής με κατοχή. Προστασία νομής και κατοχής κατά το εμπράγματο και το ενοχικό δίκαιο.
Κυριότητα: Περιεχόμενο της κυριότητας. Γειτονικό δίκαιο (έμφαση στις διατάξεις για τις εκπομπές, για τη μερική ενοικοδόμηση σε ξένο ακίνητο, την υποχρέωση παροχής διόδου και τις σχέσεις αναφορικά με τα όρια). Η αρχή της καθολικότητας – εκδηλώσεις. Κτήση κυριότητας ακινήτων με  σύμβαση. Κτήση κυριότητας κινητού με σύμβαση (από κύριο – από μη κύριο).

Πρωτότυποι τρόποι κτήσης κυριότητας: (ιδίως) τακτική και έκτακτη χρησικτησία, επιδίκαση, προσκύρωση, ένωση, συνάφεια, σύμμειξη ή σύγχυση, ειδοποιϊα, κατάληψη αδέσποτων, εύρεση απολωλότων. Κτήση καρπών και σχέση των σχετικών διατάξεων (όταν αποκτά ο καλόπιστος νομέας) με τις διατάξεις των άρθρων 1096 επ. ΑΚ. Προστασία της κυριότητας: διεκδικητική αγωγή (προϋποθέσεις και άμυνα του εναγομένου) και παρεπόμενες
ενοχικές αξιώσεις (και ανταξιώσεις του εναγομένου), αρνητική αγωγή, πουβλικιανή αγωγή, προστασία κατά το ενοχικό δίκαιο (αδικ. πλουτισμός, αδικοπραξία, μη γνήσια διοίκηση αλλοτρίων). Ειδικές μορφές κυριότητας: συγκυριότητα, οριζόντια και κάθετη ιδιοκτησία.

Δουλείες: Διακρίσεις δουλειών, αρχές που διέπουν τις δουλείες.

Πραγματικές δουλείες: είδη και περιεχόμενο. Τρόπος κτήσης, άσκησης, προστασίας και απώλειας. Δυνατότητα μεταβίβασης. Προσωπικές δουλείες: Επικαρπία πράγματος: περιεχόμενο, κτήση-άσκηση-προστασία-απώλεια. Δυνατότητα μεταβίβασης (του ίδιου του δικαιώματος ή της άσκησής
του). Οίκηση, περιορισμένες προσωπικές δουλείες.
Εμπράγματη ασφάλεια: Τα δικαιώματα εμπράγματης ασφάλειας ως δικαιώματα αξίας (λειτουργία των δικαιωμάτων εμπράγματης ασφάλειας). Εμπράγματη και προσωπική ασφάλεια. Βασικές αρχές (έμφαση στην αρχή του παρεπομένου και στην αρχή του αδιαιρέτου). Υποθήκη και προσημείωση υποθήκης: αντικείμενο της υποθήκης, ασφαλιζόμενη απαίτηση (προσοχή στο ανώτατο ύψος προνομιακής ικανοποίησης του δανειστή), σύσταση 22 και λειτουργία της υποθήκης και της προσημείωσης, προστασία ενυπόθηκου δανειστή, απόσβεση και εξάλειψη.

Ενέχυρο: Είδη ενεχύρου [συμβατικό (κοινό και πλασματικό), νόμιμο], ασφαλιζόμενη απαίτηση, λειτουργία ενεχύρου, προστασία δανειστή, απόσβεση
ενεχύρου.
Πώληση με παρακράτηση (επιφύλαξη) της κυριότητας: Έννοια, μορφές εμφάνισης, διαμόρφωση των έννομων σχέσεων (ο αγοραστής είναι κάτοχος και δικαιούχος του δικαιώματος προσδοκίας κτήσης κυριότητας, ο πωλητής παραμένει κύριος και νομέας), προστασία αυτών.
Εξασφαλιστική (καταπιστευτική) μεταβίβαση κυριότητας κινητού: Έννοια, επιτρεπτό, μορφές εμφάνισης. Η δημοσιότητα των εμπράγματων δικαιωμάτων. Κινητά, ακίνητα. Είδη δημοσιότητας (τυπική και ουσιαστική). Συστήματα δημοσιότητας επί ακινήτων (σύστημα υποθηκοφυλακείων – σύστημα κτηματολογίου).

Το μάθημα του Γενικού Ενοχικού Δικαίου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα όλων των νομικών σπουδών, καθώς εισάγει τον φοιτητή στη κατανόηση της λειτουργίας όλων των περιουσιακών σχέσεων και κυρίως της ενοχικής σχέσης, δηλαδή το τι σημαίνει από νομική άποψη το να οφείλει κανείς. Στην πραγματικότητα στο μάθημα αυτό ελέγχεται η «φυσιολογία» της οφειλής και της υποχρέωσης. Το μάθημα διαιρείται στις εξής υποκατηγορίες: Η φύση της ενοχικής σχέσης, τα υποκείμενα αυτής, οι αρχές που διέπουν την ενοχική σχέση, η ανώμαλη εξέλιξη της ενοχής, η ομαλή εξέλιξη αυτής, οι μεταβολές στα πρόσωπα και η οφειλή από μέρους περισσοτέρων οφειλετών και δανειστών.