Α. Βασικά νομοτυπικά χαρακτηριστικά δικαιωμάτων βιομηχανικής και πνευματικής ιδιοκτησίας (χαρακτηριστικά δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, ιδιωτικά δικαιώματα, που ακολουθούν το νομοτυπικό μοντέλο της κυριότητας, αρχή του μερισμού των εξουσιών, χρονικά περιορισμένο δικαίωμα, ίδιοι κανόνες για την μεταβίβαση (ΑΚ 470), ίδια έννοια της άδειας χρήσεως, ενιαία αντιμετώπισή της υπό το αστικό δίκαιο και το δίκαιο κατά των περιορισμών του ανταγωνισμού, πληθώρα διαφοροποιημένων ορίων, κοινό όριο η ανάλωση της εξουσίας θέσεως σε κυκλοφορία, ενιαία προστασία (Οδηγία 2004/48), υπαγωγή στην συνταγματικά προστατευόμενη έννοια της ιδιοκτησίας (άρθρο 17 Συντ.), προνομιακή μεταχείριση της ιδιωτικής χρήσεως, παρεχόμενη προστασία επί χρήσεως στην επιχειρηματικές συναλλαγές (εξαίρεση δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα). Βασικοί νόμοι (ν. 146/1914 (άρθρο 13), ν. 4072/2012, ν. 1733/1987, ν. 2121/1993).

Β. Διαφορετική δικαιοπολιτική δικαιολόγηση (προστασία της καινοτομίας, προστασία προϊόντων πνευματικής ιδιοκτησίας με σκοπό την ανταμοιβή, προστασία των επενδύσεων, δυνατότητα ταυτοποιήσεως και διαφημίσεως).

Γ. Βασικές κοινές έννοιες των διακριτικών γνωρισμάτων (σήμα, επωνυμία, διακριτικός τίτλος, διασχηματισμός). Βασικές αρχές (αρχή της προτεραιότητας, αρχή της εδαφικότητας). Κοινή έννοια του καταναλωτή και των συναλλαγών καθώς και του κινδύνου συγχύσεως. Διαφορετικός τρόπος κτήσεως (διακριτικά γνωρίσματα κτώμενα με χρήση/επικράτηση στις συναλλαγές (διακριτικά γνωρίσματα άρθρου 13 ν.1 46/1914) και με καταχώριση σε δημόσιο μητρώο (σήμα). Δ. Δίκαιο σημάτων ως κεντρικό μέρος του δικαίου των διακριτικών γνωρισμάτων. Τρόπος κτήσεως τυπικός, απόλυτα και σχετικά απαράδεκτα. Έννοια και εκφάνσεις του κινδύνου συγχύσεως. Όρια προστασίας του σήματος. Απώλεια του δικαιώματος Το σήμα ως αντικείμενο συναλλαγής. Προστασία με το ν. 4072/2012.

Ε. Η έννοια «έργο», κατά τον ν. 2121/1993. Δημιούργημα της ανθρώπινης διανοίας. Κατηγορίες έργων. Περιουσιακό και ηθικό δικαίωμα (εξουσίες). Ο εξαρτημένος δημιουργός. Έργα συνεργασίας, σύνθετα και συλλογικά. Μεταβίβαση περιουσιακού δικαιώματος, συμβάσεις και άδειες εκμετάλλευσης αυτού. Διάρκεια προστασίας. Ειδικό δικαίωμα επί βάσεων δεδομένων. Περιορισμοί του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας. Προστασία. Ευθύνη παρόχων υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας. Στοιχεία Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου (Κανονισμός Ρώμη ΙΙ).

Α. Ανώνυμη εταιρία Η πορεία από τη προσωπική στην ανώνυμη εταιρία. Έννοια και χαρακτηριστικά αε Προϋποθέσεις ίδρυσης. Σύναψη καταστατικού (περιεχόμενο καταστατικού, καταστατικές διαμορφώσεις, εξωεταιρικές συμφωνίες), κάλυψη μετοχικού κεφαλαίου. Έγκριση από τη διοίκηση(όπου απαιτείται). Δημοσιότητα. Ελαττωματική ίδρυση. Η υπό ίδρυση αε. Έννοια και λειτουργία του μετοχικού κεφαλαίου. Μετοχικό κεφάλαιο και εταιρική περιουσία. Καταβολή μετοχικού κεφαλαίου. Εισφορές σε είδος. Η γενική συνέλευση ως το ανώτατο όργανο της εταιρίας. Αρμοδιότητες γσ. Είδη γσ. Σύγκληση και συγκρότηση γσ. Διατυπώσεις λήψης απόφασης. Ελαττωματικές αποφάσεις. Διοικητικό συμβούλιο. Διορισμός και απώλεια της ιδιότητας μέλους δσ. Σχέση μελών δσ και εταιρίας Σύνθεση και λειτουργία δσ. Διαχειριστική και εκπροσωπευτική εξουσία δσ. Ευθύνη μελών δσ, εταιρική αγωγή. Δικαιώματα και υποχρεώσεις μελών δς. Κτήση και απώλεια της μετοχικής ιδιότητας , αρχές που διέπουν τη μετοχική σχέση, δικαιώματα και υποχρεώσεις των μετόχων. Έννοια και αξία μετοχής. Ονομαστικές και ανώνυμες μετοχές. Μεταβίβαση μετοχών Απόκτηση από την εταιρία ιδίων μετοχών. Ειδικές κατηγορίες μετοχών. Δικαιώματα μειοψηφίας. Τακτικός και έκτακτος έλεγχος. Έννοια και διακρίσεις αποθεματικών. Ισολογισμός. Διάθεση κερδών. Αύξηση και μείωση του μετοχικού κεφαλαίου. Μετατροπή, συγχώνευση, διάσπαση αε. Λύση, εκκαθάριση, αναβίωση.

Β. Εταιρία περιορισμένης ευθύνης Έννοια. Χαρακτηριστικά. Οικονομική σημασία. Σύγκριση με την ανώνυμη εταιρία. Προϋποθέσεις σύστασης. Εταιρικό κεφάλαιο. Εταιρικά μερίδια και μερίδα συμμετοχής. Αύξηση και μείωση κεφαλαίου. Αποθεματικά Κτήση και απώλεια της εταιρικής ιδιότητας. Δικαιώματα και υποχρεώσεις των εταίρων. Ευθύνη των εταίρων Όργανα. Διαχειριστές. Συνέλευση των εταίρων 79 Λύση και εκκαθάριση Μετατροπή και συγχώνευση

Ι.Εγκλήματα κατά της Ζωής και της Υγείας

Το μάθημα αυτό αποτελεί τμήμα της γενικότερης θεματικής του Ποινικού Δικαίου ΙΙΙ. Αναφέρεται στα εγκλήματα κατά της ζωής και της υγείας, που αποτελεί ένα από τα κυριότερα κεφάλαια του Ειδικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα. Σκοπός του μαθήματος είναι, πέραν της γνωριμίας του φοιτητή με τα κατ’ ιδίαν εγκλήματα, να μπορέσει να εφαρμόσει τις γνώσεις του από το Γενικό Μέρος του Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου, τις οποίες απέκτησε τα δύο προηγούμενα εξάμηνα, πάνω στη θεματική των εγκλημάτων κατά της ζωής και της υγείας. Πλην της θεωρητικής διδασκαλίας, επιχειρείται μία γνωριμία του φοιτητή με τις σημαντικότερες αποφάσεις της νομολογίας, τόσο του Αρείου Πάγου, όσο και των δικαστηρίων της ουσίας μέσα από τις παραδόσεις του μαθήματος. Προς τον σκοπό αυτό, δίνονται στους φοιτητές μια σειρά από εργασίες, όπου ο φοιτητής καλείται να πραγματοποιήσει μια αντίστοιχη νομολογική επεξεργασία σε επίκαιρες θεματικές.

ΙΙ.Εγκλήματα κατά της Ιδιοκτησίας

Αντικείμενο του μαθήματος είναι η συστηματική ερμηνεία των διατάξεων του 23ου Κεφαλαίου του Ειδικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα (άρθρα 372-384). Στο πλαίσιο του μαθήματος μελετάται το έννομο αγαθό της ιδιοκτησίας και οριοθετείται έναντι του συγγενούς εννόμου αγαθού της περιουσίας. Αναπτύσσονται οι βασικές έννοιες και
οι ιδιαιτερότητες που σχετίζονται με τα εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας, με διεξοδική ανάλυση όλων των τυποποιημένων εγκλημάτων του 23ου Κεφαλαίου του Ειδικού Μέρους:
την κλοπή (άρθρα 372, 374, 377), την κλοπή χρήσης μηχανοκίνητου μεταφορικού μέσου (άρθρο 374Α), την υπεξαίρεση (άρθρα 375, 377), τη ληστεία (άρθρο 380), την φθορά ξένης ιδιοκτησίας (άρθρα 381, 382, 383) και την φθορά ηλεκτρονικών δεδομένων (άρθρα 381Α και 381Β). Τα εγκλήματα μελετώνται τόσο στη βασική μορφή τους, όσο και στις προνομιούχες ή διακεκριμένες παραλλαγές τους, ενώ παράλληλα αναπτύσσονται τα προβλήματα που συνδέονται με την ερμηνεία και εφαρμογή των σημαντικότερων ειδικών ποινικών νόμων στους οποίους τυποποιούνται εγκλήματα σχετιζόμενα με προσβολές της ιδιοκτησίας. Επίσης, αναλύονται οι θεσμοί της έμπρακτης μετάνοιας, της ικανοποίησης του παθόντος και της ποινικής συνδιαλλαγής του άρθρου 384 ΠΚ. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται, τέλος, στα προβλήματα συρροής των οικείων εγκλημάτων με άλλα αδικήματα που τυποποιούνται στον Ποινικό Κώδικα ή σε ειδικούς ποινικούς νόμους.

ΙΙΙ.Εγκλήματα κατά της Περιουσίας

Στο πλαίσιο των εγκλημάτων κατά της περιουσίας ως ειδικότερου τμήματος της διδασκαλίας του Ποινικού Δικαίου ΙΙΙ δίδεται έμφαση στην ανάλυση των σημαντικότερων μορφών συμπεριφοράς που πλήττουν τα περιουσιακά δικαιώματα. Εδώ συγκαταλέγονται ιδίως η εκβίαση, η απάτη, η απάτη με υπολογιστή και η απάτη περί τις ασφάλειες. Παράλληλα, προβλέπεται η προαιρετική εκπόνηση εργασιών με κύριο αντικείμενο τον σχολιασμό αποφάσεων, ούτως ώστε οι φοιτητές να εξοικειωθούν με τη νομολογία των τελευταίων ετών.

Έννοια και σημασία του κληρονομικού δικαίου.
Χαρακτηριστικά κληρονομικής διαδοχής (καθολική διαδοχή, άμεση διαδοχή, αυτοδίκαιη
κτήση της κληρονομιάς).
Προσωρινή και οριστική κτήση της κληρονομιάς.
Αποδοχή και αποποίηση της κληρονομιάς.
Είδη αποδοχής (ρητή, σιωπηρή, πλασμαστική).
Κτήση κυριότητας επί κληρονομιαίων ακινήτων (μεταγραφή της αποδοχής).
Σχέσεις μεταξύ περισσότερων κληρονόμων.
Είδη κληρονομικής διαδοχής (εκ διαθήκης, εξ αδιαθέτου, νόμιμη μοίρα).
Η αμεσότητα ως χαρακτηριστικό της κληρονομικής διαδοχής.
Καταπίστευμα και κληροδοσία. Άμεση και έμμεση κληροδοσία.
Διαφορά μεταξύ κληρονόμου και καταπιστευματοδόχου.
Διαφορά μεταξύ κληρονόμου και κληροδόχου.
Ποιες περιουσιακές σχέσεις κληρονομούνται.
Η κληρονομική σύμβαση.
Η δωρεά αιτία θανάτου.
Εξ αδιαθέτου διαδοχή.
Πρώτη τάξη. Έκπτωση κληρονόμου (προαποβίωση, αποποίηση, αναξιότητα, αποκλήρωση).
Διαδοχή κατά ρίζες, προσαύξηση, διαδοχή τάξεων.
Έννοια κατιόντων.
Δεύτερη τάξη. Ετεροθαλείς αδελφοί.
Τρίτη τάξη. Διαδοχή κατά γραμμές.
Τέταρτη τάξη.
Δικαίωμα από περισσότερες ρίζες.
Πέμπτη τάξη.
Κληρονομικό δικαίωμα συζύγου. Εξαίρετο.
Αποκλεισμός εξ αδιαθέτου δικαιώματος συζύγου.
Έκτη τάξη.
Το τεκμήριο συναποβιώσεως και η σημασία του για το κληρονομικό δίκαιο.
Συνεισφορά μεταξύ κατιόντων στην εξ αδιαθέτου διαδοχή.
Συνεισενεκτέες παροχές. Πώς γίνεται η συνεισφορά.
Υπερκαλυμμένος κατιών. Συνεισφορά μεταξύ κατιόντων όταν υπάρχει και σύζυγος του
κληρονομούμενου.
Συνεισφορά στην εκ διαθήκης διαδοχή.
Συνεισφορά στη θέση άλλου.
Παροχή σε απώτερο κατιόντα.
Νόμιμη μοίρα.
Ποιοι είναι νόμιμοι μεριδούχοι. Το δικαίωμα νόμιμης μοίρας.
Αποκλήρωση υπό ευρεία και υπό στενή έννοια. Λόγοι αποκλήρωσης.
Παραίτηση από τη νόμιμη μοίρα.
Διαδοχή κατά ρίζες, προσαύξηση και διαδοχή τάξεων στη νόμιμη μοίρα.
Κατάλειψη της νόμιμης μοίρας.
Περιορισμοί της νόμιμης μοίρας. Σοκίνεια ρήτρα.
Υπολογισμός της νόμιμης μοίρας.
Παροχή προς τρίτο (μη μεριδούχο). Παροχή προς μεριδούχο. Καταλογισμός στη νόμιμη
μοίρα.
Συνεισφορά στη νόμιμη μοίρα. Υπερκαλυμμένος κατιών. Συνεισφορά όταν υπάρχει και
σύζυγος του κληρονομούμενου.
Μέμψη άστοργης δωρεάς. Δωρεές αιτία θανάτου και κληροδοσίες που προσβάλλουν τη
νόμιμη μοίρα.
Νόμιμη μοίρα και συζυγικό εξαίρετο.
Αγωγή περί κλήρου.
Νομέας της κληρονομιάς. Ευθύνη του νομέα της κληρονομιάς.
Κληρονομητήριο.
Τεκμήριο κληρονομικής ιδιότητας. Δημόσια πίστη του κληρονομητηρίου.
Αποδοχή επ’ ωφελεία απογραφής.
Σχολάζουσα κληρονομιά.
Νέμηση ανιόντος.
Εκ διαθήκης διαδοχή.
Έννοια διαθήκης. Συνδιαθήκη.
Ικανότητα προς σύνταξη διαθήκης.
Τύπος διαθήκης (ιδιόγραφη, δημόσια και μυστική διαθήκη).
Περιεχόμενο διαθήκης.
Εγκατάσταση κληρονόμου. Υποκατάσταση. Αιρέσεις και προθεσμίες.
Ακυρότητα και ακυρωσία διαθήκης.
Ανάκληση διαθήκης.
Δημοσίευση διαθήκης.
Ερμηνεία διαθηκών.
Τρόπος.
Εκτελεστής διαθήκης.